வெற்றிச் சங்கெடுத்து விண்முட்ட ஊதுவீர்
பற்றென்னும் பண்டைப் பிசாசறுத்தோம்
விட்டென்னைப் போயிற்று வல்லுயிர்ப் பேய்
தொட்டென்னைத் தழுவியது தூய மெய்யழகு
பேய் கொன்றோம் பொய்க் கவலைப் பிணம் தின்னும்
நாய் கொன்றோம் நொந்த நான் கொன்றோம்
தாய் கொன்றோம் தாய் குடத்துச் சேய் கொன்றோம்
நோய் கொன்றோம் நமன் வென்றோம் காணீரோ
இறந்திடுவோம் என்றொரு மொழி இனியும் கூறாதீர்
பிறந்திட்டோம் பயன் பெறுவோம் பார்தனிலே
அறஞ் செய்வோம் ஆனந்தம் பல அடைவோம்
உரமேற்றி உள்ளத்தே தீ வளர்ப்போம்
சோதி தனைச் சேர்த்தொரு காதல் செய்வோம்
ஆதி அரன் நாமே அன்னை அவளே அன்பால்
ஓதி ஒன்றாவோம் உடலழித்து உயிர் வளர்ப்போம்
மேதினியெங்கும் மலர்ந்திட்டக் காண்போம்
அறிவும் அழகும் அமுதக் குடமும் அலகில்லாது
எரியும் எண்ணத் தெளிவும் எழில்மிகு நிலவும்
புரியும் விணையெல்லாம் புண்ணியமாய்ப் பொழியும்
விழி கொண்டு வாழ்வெல்லாம் வளம்பெறச் செய்வோம்
வேள்வித் தீயிது நம் வாழ்க்கை உயிரின்
வாளெடுத்து விணையென்னும் நோயறுப்போம்
கோளில்லை குணமில்லை குற்றமேதுமில்லை
நீள்கின்ற நினைவெல்லாம் நித்திய சோதியே
உள்ளம் நிலவாகும் உயிரெல்லாம் ஒளிக்குன்றாம்
அள்ளக் குறையாத அமுதம் விண்ணெங்கும்
வெள்ள்த் திரளாக உணர்வெல்லாம் பொங்கிடுமே
தெள்ளத் தெளிவாக தரணியெல்லாம் தெரிந்திடுமே
